Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007

Παιχνίδι ξανά...


Ευτυχώς που υπάρχουν και τα παιχνίδια και αλλάζουμε παραστάσεις και διάθεση... Αυτή την φορά με προσκάλεσαν να παίξω η Talisker (στην εύθυμη version της) και η Νιόβη... Πρέπει να σας πω λέει, τρία blogs αντρικά και τρία γυναικεία που θα ήθελα να ήταν δικά μου αν δεν έγραφα αυτό εδώ, και να δικαιολογήσω και το γιατί... Και μετά αυτοί οι έξι θα κάνουν το ίδιο για άλλα έξι και πάει λέγοντας...
Θα ξεκινήσω λοιπόν από τα αντρικά που τα έχω και πιο εύκολα στο μυαλό μου με πρώτο και καλύτερο το Πρόβατο.. Που γράφει καταπληκτικά και με χιούμορ δολοφονικό και που το επισκέπτομαι καθημερινά και ας μην αφήνω συχνά σχόλια....
Άλλο blog που λατρεύω είναι αυτό του Νανάκου μου... Πρώτον γιατί με κάνει και γελάω τρελά, δεύτερον γιατί ταυτίζομαι απολύτως μαζί του στο θέμα "πατάτες τηγανητές" και τρίτον γιατί είναι ο master teacher κουλεμανσόν και ας με αφήνει διαρκώς μεταξιτασταία....
Τέλος θα ήθελα, όπως και πάρα πολλοί άλλοι φαντάζομαι, να γράφω σαν τον Άρη Δαβαράκη... Να έχω την ευαισθησία του και το ταλέντο του και να μπορώ να μετατρέπω τις λέξεις σε χειμάρους συναισθμάτων που παρασύρουν στο διάβα τους τα πάντα... Μια βόλτα από τα Prosopa του είναι αγαπημένη, καθημερινή σηνήθεια και ακόμα και όταν διαφωνώ κάθετα με αυτά που γράφει δεν παύω να θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο τα εκφράζει...
Πάμε στα κορίτσια τώρα και εδώ τα πράγματα είναι δυσκολότερα.. Γιατί η ταύτιση, όσο να ΄ναι, μεγαλώνει...
Θα πω πρώτα λοιπόν την Τσαπερδόνα γιατί είναι μπριόζα και πανέξυπνη και κοσμική και κούκλα, όταν όμως γράφει κανονικά και όχι όταν την κάνει κοπάνα ξεπετώντας μας με βιντεάκια..
Μου αρέσει επίσης πολύ και η Κοπτοραπτού γιατί συνδυάζει με καταπληκτική σταυροβελονιά το κουτσομπολιό με τα media και διαβάζω πάντα με ενδιαφέρον τις ιστορίες της.
Και εννοείται πως θα ήθελα πολύ να είμαι ο Αθήναιος που είναι κορίτσι, και τι κορίτσι μάλιστα, αλλά αυτό το ξέρετε πια φαντάζομαι, δεν αποκάλυψα κανένα τεράστιο μυστικό... Θα ήθελα να είμαι ο Αθήναιος λοιπόν για να μπορώ να μαγειρεύω όλες αυτές τις απίστευτα δύσκολες συνταγές σαν να τις κολυμπάω και όταν χρειάζεται να πετάω και ένα ποστάκι ανατρεπτικό και να σηκώνω κουρνιαχτούς και θύελες...
Να πω τελειώνοντας πως κανονικά έπρεπε όποιος σκέφτηκε το παιχνίδι να έχει προβλέψει να έχουμε περισσότερες επιλογές... Γιατί εγώ προσωπικά άφησα απ' έξω ένα σωρό blogs που λατρεύω και νοιώθω βαθιά αδικημένη... Αλλά μια που υπάρχουν κανόνες, τουλάχιστον εδώ, ας τους ακολουθήσουμε... Φιλιά και περιμένω την συνέχεια...