Δευτέρα, Μαΐου 12, 2008

Εδώ Μύκονος......


Προσπάθησα ματαίως να ανεβάσω ένα ποστ από το πλοίο, αλλά το lapotop μου αρνήθηκε κατηγορηματικά να συνδεθεί... Και πάνω που ειχα αρχίσει να πιστεύω πως η βαφή έχει αρχίσει να επιρρεάζει και τα φαιά μου κύτταρα εκτός από την ρίζα ανακάλυψα πως το ίδιο ακριβώς πρόβλημα είχε και η Ιλεάννα, η φίλη και συνάδελφος με την οποία ταξιδεύαμε μαζί... Φαίνεται πως παρόλο το upgrade από την business στην VIP, μια που όταν φτάσαμε ανακαλύψαμε πως όλα τα τραπεζάκια και όλες οι πρίζες είχαν καταληφθεί από δεκάδες κινέζους και τα laptops τους - μα τόση εργατικότητα πια αυτοί οι άνθρωποι και στις διακοπές τους?-οι παρεχόμενες υπηρεσίες τουλάχιστον στον τομέα της τεχνολογίας είναι μηδενικές... Βέβαια μπορεί να μην bloggάρισα, τελείωσα όμως μια συνέντευξη που εκκρεμούσε, ξεμπέρδεψα, και έτσι τώρα μπορώ να απολαύσω χωρίς ενοχές τις πρώτες ώρες μου στο νησί...
Το σπίτι του Ζαννή που θα με φιλοξενήσει όλες αυτές τις μέρες που λόγω μετακόμισης είμαι άστεγη είναι υπέροχο, και μια που ο ίδιος θα λείπει δυο μέρες στην Αθήνα για δουλειές, θα το έχω όλο στην διάθεση μου.... Ελπίζω από αυριο να στρώσει λίγο ο καιρός- σήμερα παρότι έχει λιακάδα φυσάει αρκετά- και να καταφέρω να εκμεταλευτώ τη υπέροχη πισίνα του, μια από τις ωραιότερες που έχω δει ποτέ... Το πρόγραμμα μου έχει αρκετό γράψιμο και υπολογίζω, καιρού επιτρέποντος, να το κάνω by the pool πασαλειμένη με το αγαπημένο μου St. Barth, σε απόλυτο Martini Style....
Βέβαια ακόμα δεν είμαι στα καλύτερα μου, εξακολουθεί να με πονάει ο λαιμός μου και να τρεχει η μύτη μου, αλλά τα Comtex Cold με τα οποία μπουκώνομαι από χτες μάλλον κάνουν την δουλειά τους γιατί νοιώθω κάπως καλύτερα.... Ίσα που έχασα το χτεσινό πάρτυ που ήθελα τόσο πολύ να πάω, για τα γενέθλια της φίλης μου της Ελένης και του Παναγιώτη της - δεν είναι καταπληκτικό που έχουν γεννηθεί με μια μέρα διαφορά?- και που όπως μου είπε η "ανταποκρίτρια" μου πέρασαν υπέροχα.... Ήμουν όμως ένα αληθινό ράκος εχτές, σερνόμουν κυριολεκτικά στα πόδια μου και η ιδέα του να ντυθώ και να βαφτώ στις 10 η ώρα που τελείωσα την απομαγνητοφώνηση και το packaging μου φαινόταν τρομακτική.. Του χρόνου, καλά να είμαστε, χρωστάω πολλούς χορούς και θα τους χορέψω όλους...
Αυτά για σήμερα, και σας αφήνω με ένα γλυκό φιλί και μια φωτογραφία από το νησί, που δεν την τράβηξα εγώ αλλά ο αγαπημένος Asteroid που φαντάζομαι πως δεν έχει πρόβλημα που δανείζομαι καμιά φορά την έμπνευση του... Από αύριο σας υπόσχομαι δικές μου φωτογραφίες μια που έχω προνοήσει να πάρω μαζί μου και την μηχανή και το καλώδιο της... Καλημέρα!!!!

Update, βράδυ γύρω στις 9... Κοιτάξτε τώρα τι μου συμβαίνει... Βρίσκομαι στο αγαπημένο μου νησί, τα φώτα της πισίνας είναι αναμένα, έξω είναι ειδυλιακά αν και κάνει λίγο κρύο, σας γραφω κουκουλωμένη με ένα μπουφάν αλλά είναι τόσο ήσυχα και τόσο μαγικά που δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό, αν δεν φοβόμουν μην γίνω τόστ θα βουτούσα και τα πόδια μου στο νερό που νομίζω πως είναι ζεστούτσικο, και όμως δεν πλέω και σε πελάγη ευτυχίας... Το ξέρω πως θα ακουστεί χαζό αλλά μου λείπουν οι άντρες μου... Θα ήθελα να είμαι στην Αθήνα τώρα, αν είναι ποτέ δυνατόν, ή ακόμα καλύτερα, να ήταν εκείνοι εδώ, μαζί μου.. Μεγαλώνω και παραξενεύω.. Μεγαλώνω και μαλακώνω μάλλον... Δεν ξέρω πως να το πω... Μάλλον μεγαλώνω, τελεία... Και παύλα...
Μια χαρά θα περάσω, φυσικά, και από αύριο που θα σφίξει η δουλειά δεν θα έχω χρόνο για μουρμουρίτσες και νοσταλγίες, άλλωστε, μάλλον "ιδεολογικό" είναι το θέμα... Όλα τα όμορφα θέλω να τα μοιράζομαι μαζι τους.. Και είναι πολύ ομορφα εδω, σήμερα το βράδυ... Καληνύχτα και .. φρόνιμα....