Τετάρτη, Απριλίου 25, 2007

Twilight Zone...

Σήμερα ξύπνησα χαρούμενα ήπια τον καφέ μου στην υπέροχη βεράντα μου, γέμισα την ψυχή μου ενέργεια και καλή διάθεση και μετά... Μετά ήρθαν οι μέλισσες... Μεταφορικώς μιλώντας πάντα γιατί στην κυριολεξία, ήρθαν όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτές... Έχουμε και λέμε... Η μεταφορική που περίμενα από εχτές αλλά δεν έφτασε ποτέ γιατί δεν χώρεσε το φορτηγό στο πλοίο!!!! ξεκίνησε από την περιοχή του αεροδρομίου Μυκόνου στις 8.30 το πρωί και κατέληξε στο Πουλί - δέκα λεπτά απόσταση με το αυτοκίνητο- στις τρεις το μεσημέρι... Περιμένοτας είπα να πάρω τα mails μου με την περίφημη ασύρματη σύνδεση αλλά φευ!!! Μάταιος κόπος και δύο ώρες μετά, αφού μου πέρασε από το μυαλό να πετάξω το laptop από το παράθυρο είπα να το αφήσω και να ασχοληθώ με κάτι άλλο... Όπως... Με το καζανάκι που έχει χαλάσει από χτες, με την αναζήτηση ηλεκτρολόγου γιατί ένας που ήρθε χτες μου ζήτησε 500 ευρώ για να μου τοποθετήσει εξι "χελώνες" στην βεράντα, με την παραγγελία ενός καθρέφτη που όμως ή πρέπει λέει να τους δώσψ τα μέτρα τηλεφωνικά αλλά να τον παραλάβω και να τον τοποθετήσω μόνη μου!!! ή να έρθουν να πάρουν εκείνοι τα μέτρα και να τον φέρον και να τον τοποθετήσουν εκείνοι...κάποια στιγμή που θα μπορούν... Όπως το βλέπω. πιθανόν γύρω στον Σεπτέμβριο... Αυτή την στιγμή σας γράφω από ένα internet cafe πιο κοντά στο σπίτι μου , από ένα υπολογιστή ο οποίος λειτουργεί με κέρματα και κάθε τόσο σβήνει, η Κρυσταλία μου στέλνει αταλείωτα XL που δεν βγαίνουν σωστά στον printer του μαγαζιού με αποτέλεσμα προς το παρόν να έχω μπροστά μου καμιά 50αριά σελίδες μόνο με περιθώρια, και σε μισή ώρα πρέπει να είμαι σπίτι γιατί θα έρθει ο κύριος Mike να τελειώσει με τα μερεμέτια...
Πρέπει να βάλω επειγόντως τηλέφωνο γιατί θα φλιπάρω... Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να μιλήσω με κάποιον κύριο στον ΟΤΕ ο οποίος βρίσκεται στο τλέφωνο μόνο 7.30 με 8.00 το πρωί... Πράγμα που δεν θα ήταν πρόβλημα αν το τηλέφωνο του το συγκεκριμένο μισάωρο δεν μιλούσε ακατάπαυστα καθημερινά... Μετά απλά δεν το σηκώνει κανείς... Έχω σκεφτεί μέχρι και να στηθώ έξω απόπ τον ΟΤΕ να τον παραφυλάξω και να πέσω στα πόδια του γονατιστή.... Αλλά πως θα τον αναγνωρίσω? Ουφ.... Τα ε'ιπα και ξαλάφρωσα... Τώρα σας αφήνω βιαστικά γιατί το μηχάνημα θέλει κι άλλα ευρώ... Και εγώ λέω να τα κάνω περιοδικά.... Φιλιά....